Chiang Mai, Chiang Rai & Pai - Reisverslag uit Bangkok, Thailand van Didi Wetten - WaarBenJij.nu Chiang Mai, Chiang Rai & Pai - Reisverslag uit Bangkok, Thailand van Didi Wetten - WaarBenJij.nu

Chiang Mai, Chiang Rai & Pai

Blijf op de hoogte en volg Didi

23 Februari 2016 | Thailand, Bangkok

Lieve lezers,

Wat heb ik alweer een hoop te vertellen sinds mijn vorige blog, dus laat ik maar gauw beginnen! In mijn vorige blog eindigde ik op woensdagavond, toen zijn Miriam en ik naar de Night Market geweest. Dit was een soort grote bazaar, zowel binnen als buiten, met kraampjes die eten, tassen, kleding, zonnebrillen en nog veel meer verkochten. Was erg leuk om door heen te lopen, maar na 1.5 uur waren we het zat en zijn we lekker naar de guesthouse gegaan en zijn we vroeg gaan slapen.

De volgende dag (donderdag) werden we namelijk al om 7 uur opgehaald om de tour naar de hotsprings, de witte tempel in Chiang Rai, de grens tussen Myanmar en Thailand en de Golden Triangle te gaan. De trip was leuk, maar ook vermoeiend. In totaal hebben we ruim 8 uur in een minivan gezeten waarvan de airco maar half werkte. De hotsprings waren bijzonder, je kon je voeten in het water laten rusten en dit zou dan een helende werking hebben. Ik vond het vooral lekker warm water, haha. Na 20 minuten bij de hotsprings (na 1.5 uur rijden) reden we verder naar de witte tempel in Chiang Rai. Hier hadden we zo’n 45 minuten. De witte tempel is echt anders dan de andere tempels in Thailand. Ten eerste omdat hij geheel wit is, maar ook de muurschilderingen van binnen zijn apart. In het kort: de tempel is door een kunstenaar gemaakt en opgedragen aan de koning, maar hij is nog niet af. Buiten zie je allemaal handen waarover een brug is gemaakt. Dit stelt de hel voor. De tempel binnen stelt de hemel voor. Binnenin zie je schilderingen van superhelden (zelfs een Minion!) en van 9/11, ook zie je een gezicht waarbij je in de ogen George Bush en Osama Bin Laden ziet. Het verhaal erachter is dat de schilder vindt dat zij de veroorzakers zijn van de oorlog in de wereld en dat er in het echte leven geen superhelden zijn. Dit is wat de gids ons vertelde.

Na de witte tempel zijn we gaan lunchen bij een restaurant met een Thais buffet. Best prima, totdat ik een rups tussen mijn sperziebonen zag. Gratis extra proteïne? Haha. Na de lunch zijn we naar een lokale bevolking geweest. Je kon hier ook de Karen Longnecks (vrouwen met grote gouden ringen om hun nek) zien, maar Miriam en ik hadden dit niet geboekt, dus zijn we over het lokale marktje gelopen waar ik nog wat souvenirs heb gekocht.

Hierna gingen we naar de grens tussen Thailand en Myanmar. Officieel heb ik op het meest Noordelijke stukje van Thailand gestaan, best tof! Hierna moesten we weer de minivan in en zijn we naar de Golden Triangle gegaan. De Golden Triangle is het drielandenpunt tussen Thailand, Myanmar en Laos. Dit punt wordt gevormd door 2 grote rivieren die daar samen komen en daartussen ligt een eiland dat ‘nomansland’ wordt genoemd. Vroeger werd hier opium verbouwd, maar omdat er 3 munteenheden waren kon er alleen met goud worden betaald. Vandaar de naam ‘Golden Triangle’, maar inmiddels wordt er geen opium meer verbouwd. We zijn daarna de rivier op gegaan met een boot en naar een eiland van Laos gegaan. Officieel ben ik dus 1 dag in Laos geweest! Het eiland was trouwens niet heel bijzonder, voornamelijk ingericht op toeristen met allerlei kraampjes. Bij aankomst mochten we een welkomstdrankje drinken: whisky. Nouja, whisky waarin een cobra drijft, of wat dacht je van een whisky met de smaak van een tijgerpenis? Ik hoef jullie niet te vertellen dat ik deze maar heb overgeslagen. ;) Na de boottocht terug naar Thailand moesten we zo’n 4 uur terug rijden naar Chiang Mai. Uiteindelijk waren we rond 9 uur ’s avonds terug. We hebben toen snel wat gegeten en zijn toen lekker gaan slapen, want de volgende dag moesten we weer vroeg op.

Vrijdag zijn we namelijk naar een olifanten park geweest! Om 8.30 werden we opgehaald. Het zou 1.5 á 2 uur rijden zijn, maar uiteindelijk hebben we weer 3 uur in de auto gezeten. Ze nemen tijd hier echt niet zo serieus. Op het begin was de weg ernaartoe prima, maar op een gegeven moment gingen we de berg op en hebben we een uur in haarspeldbochten gereden. Sommige auto’s komen zelfs in deze situatie met een noodvaart aanrijden, best gevaarlijk soms!

Eenmaal bij het olifanten park aangekomen was ik de rit totaal vergeten. Ik ben op aanraden van Lotte naar dit park (Dumbo Elephant Spa) gegaan, omdat je hier echt genoeg tijd en aandacht had voor de olifanten en ze had gelijk: we waren met z’n 11en en er waren 3 grote olifanten en 1 kleine olifant van 6 maanden oud. Eerst mochten we ze bananen voeren. In het begin vond ik het een beetje eng: ik stond daar op mijn Birckenstocks en stel je voor dat zo’n olifant op je voeten gaat staan…Maar de angst verdween snel en ik heb de olifanten gevoerd en geknuffeld. Die kleine olifant was nog best snel trouwens! Hierna hebben we met z’n allen geluncht: Pad Thai en vers fruit. Na de lunch gingen de olifanten in de modder en wij dus ook om ze een bad te geven. Op het begin voelde de modder best raar, maar daar wen je gauw aan. We hebben de olifanten goed ingesmeerd met de modder en daarna hebben we ze in de rivier schoon gewassen. Hierna was het helaas alweer tijd om naar huis te gaan, maar wat een bijzondere ervaring was dit! Het is fijn om te zien dat de olifanten hier vrij kunnen rondlopen en goed worden verzorgd. De verzorgers zelf zeggen dat ze de olifanten als familie beschouwen. Vraag me wel af of het niet beter voor ze is om helemaal vrij van de mens te leven, maar dan bestaat er het gevaar dat er op zetten gejaagd wordt of dat ze alsnog misbruikt worden. ’s Avonds hebben we weer wat gegeten bij hetzelfde restaurant als de dag ervoor. Op aanraden van Robbie heb ik de Massaman curry geprobeerd, deze is erg lekker!

De volgende dag werden we om 8.45 verwacht bij Asia Scenic waar we onze Thaise kookles zouden krijgen. De school was maar 2 minuten van onze guesthouse lopen, dus we konden een soort van uitslapen en ontbijten. In ons guesthouse boden ze als ontbijt muesli met vers fruit en yoghurt aan, jeetje wat was dat fijn en lekker! Deze hebben we dus ook bijna elke ochtend gegeten, haha. De kookles was erg leuk! Ik heb springrolls, groene curry pasta, groene curry, Pad Thai en Tom Sab (pittige soep) leren maken. Na afloop kregen we een recepten boek voor deze gerechten en meer, dus dat kan ik thuis gaan uitproberen.:) De kookles duurde tot 13.00, daarna zijn we even gaan rusten en hebben we onze bustickets voor zondag geboekt. Aan het eind van de middag zijn we nog even naar the Saturday Market geweest. Aan het begin van de avond heb ik met mijn familie geskyped en daarna zijn Miriam en ik voor de laatste keer samen wat gaan eten en cocktails gedronken. Het was tenslotte onze laatste avond samen!

Zondag zijn we opgestaan, hebben we ontbeten en uitgecheckt en afscheid genomen van elkaar. Miriam ging naar Sukhothai en ik naar Pai. Het afscheid was gek, we hebben toch een week samen gereisd en we hebben samen veel activiteiten ondernomen. Om 11 uur werd ik opgehaald om richting Pai te vertrekken. In de bus naar Pai ontmoette ik een Nederlands stel uit Voorhout: Jaap en Tessa. We hebben tijdens de busrit veel gekletst en het was wel weer eens fijn om Nederlands te spreken in plaats van steeds Engels. De rit naar Pai was vreselijk: nog veel meer haarspeldbochten dan toen ik naar het olifanten park ging. Ik werd er op den duur erg misselijk van en was blij toen ik in Pai aankwam. Jaap en Tessa hadden nog geen hostel geboekt, maar ik wel: Pai Cat Hut. Ze vonden het wel goed klinken en zijn met me meegelopen en hebben hier ook een hutje geboekt. Het hostel bestaat namelijk uit allerlei hutjes. Ik slaap in een hutje met 4 anderen. ’s Avonds zijn Jaap, Tessa en ik over de avondmarkt gelopen, waar ze allerlei soorten eten verkopen. Pai is echt leuk en relaxed. Het wordt niet voor niets het hippiedorpje genoemd.

Maandag wilden we met z’n 3en een scooter huren en de omgeving verkennen, maarrr op de nacht van zondag op maandag voelde ik me zo ellendig en heb ik amper geslapen. Zat veel op de wc en heb ’s ochtends overgegeven: ik bleek een voedselvergiftiging te hebben. Gisteren heb ik bijna de hele dag op bed gelegen en weinig gedaan. Het was heel fijn dat ik toen even met mijn moeder kon bellen en met vrienden kon appen. De eigenaresse van het hostel kwam me pillen tegen de vergiftiging en soep brengen, zo lief! Heb gisteren geleefd op paracetamol, die pillen, ors en water, veel water. Ben gisteren ook maar vroeg gaan slapen.

Vanochtend voelde ik me stukken beter toen ik wakker werd! Vandaag proberen aan te sterken en dan hoop ik morgen een scootertour te kunnen doen. Misschien heb ik ook wel teveel achter elkaar gedaan en te weinig rust genomen (zal ik het ooit leren?), dus dat ga ik nu beter aanpakken. Gisteren kwam er een nieuw meisje op de kamer die ook uit Nederland komt, dus dat is wel leuk!

Tot zover mijn verhalen voor nu.

Veel liefs!

  • 23 Februari 2016 - 10:04

    Christine:

    Wat heb je al veel gedaan Didi. Heel leuk om te lezen allemaal.
    Jammer van de buikklachten, hoop dat je gauw weer opknapt.
    Groetjes..XX

  • 23 Februari 2016 - 11:27

    Sander:

    Hé Diddel :-)

    Leuk om te lezen dat je zo lekker de wereld aan het verkennen ben. Was de rups overigens lekker ;-)

    Wat is je hoogtepunt tot nu toe in Thailand?

    Ik blijf je volgen, groetjes
    Sander

  • 23 Februari 2016 - 21:38

    Ans Jonkers:

    Hallo Didi, het lijkt wel of je al een maand onderweg bent. Zoveel al gedaan en gezien:-)
    Hoop dat de voedselvergiftiging over is en je je weer goed voelt!

    Have fun, groetjes, Ans

  • 26 Februari 2016 - 21:14

    Cees Van Wetten:

    Ha Didi,
    Met veel belangstelling en plezier lees ik je reisverslagen. En wat bijzonder dat je een keus maakt om deze reis te maken na je afstuderen. Het is ook heel mooi om te lezen hoe soepel je van het een in de andere situatie met verschillend vervoer terecht komt. En de dingen die je leert die geen enkele opleiding je kan bieden.
    Helaas konden Coby en ik niet persoonlijk afscheid van je nemen omdat wij op 31 januari verhuisden. We zijn je vader Ton nog heel dankbaar dat hij ons heeft geholpen s' morgens.
    Ik hoop dat je nog veel avontuur en schoons gaat beleven. Vervelend om te lezen dat je voedselvergiftiging hebt opgelopen, dan ben je echt even uitgeschakeld. Vaak hebben de locals de beste remedies. Hopelijk gaat het weer goed met je, goeie reis toegewenst!

    Hartelijke groeten van Cees

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Didi

Actief sinds 14 Nov. 2015
Verslag gelezen: 238
Totaal aantal bezoekers 5088

Voorgaande reizen:

06 Februari 2016 - 30 Juni 2016

Mijn eerste reis door Azië

Landen bezocht: