50 shades of green

Lieve lezers,

Inmiddels ben ik alweer 2 maanden aan het reizen, maar qua belevenis lijkt het al zoveel langer! Ik wil jullie allen bedanken voor het lezen van mijn blog, leuk dat jullie zo met me meeleven!

In mijn laatste blog was ik gebleven bij de busreis naar Ninh Binh. De busreis zelf was prima, ik kwam rond kwart voor 9 ‘s avonds aan bij het busstation en ben vanaf daar direct naar mijn hostel gegaan. Toen de taxichauffeur me naar het hostel bracht, vroeg ik me wel af waar ik in hemelsnaam terecht zou komen. Het was donker dus ik kon niet veel zien, maar wat ik zag waren bergen en veel bomen. Daarnaast was de weg erg hobbelig, dus het voelde alsof ik naar de middle of nowhere ging. Toen ik eenmaal aankwam bij de locatie, bleek ook dat het in de middle of nowhere lag. Het was een klein, maar gezellig hostel en ik voelde me er direct thuis. Ik ontmoette die avond Natasja en Milan (beiden uit Nederland) en we besloten om de volgende dag met zijn 3’en naar Tam Coc te gaan. Dit noemen ze ook wel ‘Halong Bay op het land’, omdat op beide plekken dezelfde lijmsteen rotsen te zien zijn. De boottocht was mooi en we hebben veel groene natuur gezien. Hierna zijn we in het dorpje Ninh Binh gaan lunchen (met pizza!) waarna we teruggekeerd zijn naar het hostel, omdat het in de namiddag zou gaan regenen. Milan moest in de namiddag zijn trein halen, dus hebben Natasja en ik veel gekletst en gechilld in het hostel. Toen ontmoetten we Louis (Zwitserland), Louis (Engeland) en Jannes (Duitsland) en met zijn 5’en hebben we de hele avond spelletjes gespeeld.

Op donderdag besloten Natasja, Louis (Engeland), Jannes en ik om fietsen te huren en de Mua cave te bezoeken. De cave zelf hebben we niet echt kunnen zien, omdat het door de regenval ondergelopen was. Wel hebben we de berg beklommen en vanaf daar hadden we een prachtig uitzicht. In de middag ben ik naar het busstation vertrokken, omdat mijn bus naar Phong Nha ’s avonds zou vertrekken.

Om 4.30 ’s ochtends vrijdag kwam ik aan in Phong Nha. Ik had hier 2 nachten geboekt in een hostel, maar ik kon pas om 6 uur inchecken. Tot die tijd mocht ik in een hangmat slapen, prima! In Phong Nha ontmoette ik Marije, Anouk en Iris (Nederlands) en we besloten om met zijn vieren de Phong Nha cave te bezoeken. Deze grot werd tijdens de oorlog ook door de Amerikanen als ziekenhuis gebruikt. Met een bootje vaarden we door de grot en dit was echt super mooi. ’s Avonds hebben we met zijn vieren gegeten en was er livemuziek. We hebben meegezongen en gekletst en zijn op tijd naar bed gegaan, omdat we kapot waren van de busreis.

Op zaterdag zijn we met zijn vieren op pad gegaan om het nationale park wat meer te verkennen. We hadden easyriders gehuurd (professionele motorrijders bij wie we achterop zaten) en hebben we de loop door het nationale park gedaan en hebben we de Paradise Cave bezocht. Phong Nha staat bekend om de caves die ze hebben. De Paradise cave was wederom erg mooi en we konden tot 1km naar binnen lopen. We waren blij met de keuze van het huren van easyriders, aangezien de wegen niet altijd in goede conditie waren. En jeetje, wat was dat park mooi. Het was zo ontzettend groen! ’s Avonds hebben we weer met zijn vieren gegeten en zijn we op tijd gaan slapen, want de bus zou de volgende ochtend om 4 uur vertrekken..

Op zondag was ik dus al erg vroeg wakker om de bus te halen! De busreis naar Hue duurde zo’n 4 uur en rond 9 uur was ik bij het hostel. Marije, Iris en Anouk reisden met een andere busmaatschappij dus die zou ik in het hostel weer treffen. We hebben die ochtend ontbeten en zijn naar de citadel geweest. Deze was niet zo heel erg bijzonder, maar het was wel leuk om gezien te hebben. Die avond hebben we weer met zijn vieren gegeten en zijn we op tijd gaan slapen, want de volgende dag zouden we vroeg op moeten staan voor de DMZ tour.

Om 8 uur ’s ochtends op maandag werden we opgehaald voor de DMZ (DeMilitarized Zone) tour. We hebben meer in de bus gezeten dan rondgelopen, maar gelukkig zaten we met zijn vieren op de achterbank van de minivan en dat was erg gezellig. Tijdens de tour zijn we langs de rockpile (radiostation van de Amerikanen), het begin van de Ho Chi Minh trail en de rivier die Noord van Zuid Vietnam scheidde gereden. We zijn op een combat geweest waar we nog allerlei Amerikaanse tanks, vliegtuigen en bommen hebben gezien. Het hoogtepunt (en de reden waarom we naar Hue gingen) was de Vinh Moc tunnels. Dit zijn de tunnels waarin 90 families voor jaren hebben gewoond om te schuilen van de bommen. We zijn zo’n kilometer door de tunnels gelopen en je kan je niet voorstellen dat mensen in zo’n vochtige, donkere en kleine ruimte hebben gewoond en kinderen hebben gebaard. Er zijn namelijk 17 kinderen geboren in die tunnels. Ik vond dit echt het indrukwekkendste van de tour! ’s Avonds hebben we weer een hapje gegeten.

Op dinsdagochtend vertrokken we naar Hoi An, dit was ongeveer 4 uur rijden. In Hoi An hadden we 4 nachten geboekt voor 2 2-persoonskamers. Marije en ik deelden samen een kamer en het was zo fijn om even wat rust te hebben en je backpack daadwerkelijk uit te kunnen pakken! Dinsdagmiddag zijn we naar een kledingmaker geweest, omdat we alle 4 iets wilden laten maken. Ik was er echter nog niet helemaal over uit en ben woensdag terug gegaan. ’s Avonds hebben we het stadje verkend. Ik begrijp absoluut waarom mensen zo gek zijn op Hoi An. Het is zo sfeervol en schattig. Zeker ’s avonds wanneer alle lichtjes en lampionnen schijnen. Louis (Engeland) en Jannes uit Ninh Binh waren ook in Hoi An en het was hun laatste avond, dus we hebben elkaar opgezocht en nog drankjes gedaan en daarna uitgeweest met zijn allen. Erg gezellig. 

Op woensdag ben ik naar de tailor gegaan in de ochtend om mijn jumpsuit te bestellen en daarna hebben we fietsen gehuurd en zijn we naar een strand gereden. Het is hier eindelijk (sinds Laos) weer lekker weer en kan ik mijn korte broeken en jurkjes weer aan! We waren een beetje verdwaald, maar hebben wel een leuke niet-toeristische route gereden waardoor we meer van local Vietnam zagen. Uiteindelijk kwamen we uit bij een strand en dit bleek bijna een privestrand, gezien er bijna geen mensen waren.

Donderdag stond in het teken van fittings. De meiden moesten 3x op een dag passen en ik 1x die dag. Dit doen ze zodat je ontwerp helemaal bij jou past. Tijdens de eerste meeting nemen ze ook al je maten op, zodat de kleding echt goed past. In de tussentijd hebben we door de straatjes geslenterd.’s Avonds weer het oude stadje in geweest.

Op vrijdag moest ik 2x terug voor fittings en zijn de meiden naar een zwembad hier in de buurt geweest. In de ochtend heb ik wat souvenirtjes gekocht en nog een jumpsuit laten maken. Ik voelde me niet zo lekker, dus heb even rustig aan gedaan tot de 2e fitting om half 5. ’s Avonds voelde ik me stukken beter en zijn Marije en ik na het eten nog door het stadje gelopen. We zijn toen met een bootje een stukje gevaren en hebben een lampionnetje op het water laten drijven. Ik deed dit voor mijn opa. Het uitzicht vanaf het bootje was zo mooi, je zag alle lichtjes weerspiegeld in het water en het zag er zo vrolijk uit.

Gisteren (zaterdag) hebben we de fietstour gedaan die gratis aangeboden wordt door het hostel. We hebben door de oude stad gefietst, hebben een traditioneel Vietnamees huis bezocht en we zijn naar een ecofarm geweest. De tour eindigde op het (goede) strand en hier zijn we de rest van de middag gebleven. Tijdens de tour ontmoetten we Ingeborg, Tessa en Roselie (Nederlands) en we besloten om ’s avonds een hapje te eten met zijn zevenen. Beetje jammer dat we een rat zagen lopen in het restaurant...maar buiten dat hebben we heerlijk gegeten. Daarna zijn we nog over de night market gelopen en hebben we nog drankjes gedaan.

Vandaag (zondag) vertrekken Marije en ik naar Dalat vanmiddag om 6 uur. De busrit naar Nha Thrang duurt 12 uur en daar moeten we 1.5 uur wachten totdat we over kunnen stappen op onze bus naar Dalat. Deze rit duurt 6 uur. Al met al een lange reis voor de boeg dus! Vandaag doe ik daarom even rustig aan om me erop voor te bereiden.

Inmiddels heb ik nog maar zo’n 9 dagen in Vietnam voordat ik naar Cambodja ga, dus ik ga er extra van genieten! Na Dalat ga ik nog naar Mui Ne en Ho Chi Minh City (en waarschijnlijk een dagtrip naar de Mekong Delta). Nog maar zo’n 2 a 3 maanden reizen te gaan, ik besef me maar al te goed dat ik al bijna op de helft van mijn reis zit! Time flies when you are having fun...:)