The capitals, Sapa en Halong Bay
Blijf op de hoogte en volg Didi
22 Maart 2016 | Vietnam, Hanoi
Het is weer hoog tijd voor een nieuwe (lange!) update! De afgelopen tijd heb ik doorgebracht in 2 hoofdsteden, namelijk Vientiane (Laos) en Hanoi (Vietnam) en in het noorden van Vietnam.
In mijn vorige blog was ik gebleven bij de busrit van Phonsavan (Laos) naar Vientiane op donderdag. Ik kan met volle overtuiging zeggen dat dat de raarste busrit tot nu toe is geweest. Ik zou om 8 uur ‘s ochtends opgehaald worden, maar het tuktuk mannetje was er al om 7.50! Voor Azie is dit heel raar gezien alles vaak juist vertraging heeft. Eenmaal aangekomen bij het busstation bleek al gauw dat ik in een minibus (ik dacht een tourbus, tegenvaller!) vol met locals zou reizen. Eenmaal gesettled in de bus tussen de zakken rijst ontmoette ik 2 meiden uit Engeland. We waren de enige niet-locals samen met zo’n 17 locals. Ik heb me de hele busrit verbaasd over de gang van zaken. De eerste 2 uur zijn we zo’n 4 keer gestopt voor een plaspauze en gedurende de hele rit zijn we 1 keer gestopt voor lunch en zo’n 25 keer (geen grap) om goederen en/of locals in en uit te laten. De hele rit wordt en niet gecommuniceerd wanneer en waarom we stoppen en na 11 uur was ik erg blij om bij het busstation van Vientiane aan te komen. Vanaf het busstation gauw de tuktuk naar mijn hostel gepakt. Toen ik bij het hostel aankwam zag ik tot mijn grote verblijding Brigit en Louise! We zijn samen met een Amerikaans meisje een hapje gaan eten en we zijn ‘s avonds met een Amerikaanse jongen en 2 Zweedse jongens uitgeweest in een club. De club was een ervaring op zich: er stonden overal statafels waaraan je moest blijven staan met je drankje. De keren dat we probeerden een dansvloer te creeeren, raakte het personeel in paniek en zetten ze de tafel gauw terug op hun plek. In Nederland gaat dat dan toch een stukje anders, haha.
Op vrijdag zijn Brigit, Louise en ik naar een publiek zwembad geweest in Vientiane. Het was erg fijn om even een dagje niet zoveel te doen na de helse busrit. In de middag vertrok Brigit naar Pakse. ‘s Avonds zijn Louise en ik naar de night market geweest. Deze was niet zo mooi en leuk als die in Luang Prabang, maar toch was het een aardige markt. Daarna zijn we langs de rivier gelopen die Laos van Thailand scheidt en hebben we kokosnoten gedronken (yes, eindelijk weer!).
Op zaterdag zijn Louise en ik ‘s ochtends naar het winkelcentrum van Vientiane geweest. We hoorden dat er een H&M, Forever21, Zara en Berschka was, dus we wilden wel even gaan kijken om onze garderobe aan te vullen. Het winkelcenturm was niets van wat je zou verwachten in Nederland. Het was niet zo groot en had van elk merk maar een aantal items. Toch ben ik erin geslaagd om een jurkje te vinden! We hebben nog eventjes gekeken naar een tafeltennis toernooi dat gaande was in het winkelcentrum en alhoewel de spelers er professioneel uitzagen, speelden ze voor geen meter, haha. In de middag vertrok Louise in de middag naar Hanoi en ben ik naar het museum geweest. Het museum was een low-budget museum, want alle beschrijvingen waren (vaak verkeerd) getypt, uitgeprint en gelamineerd. Toch was het erg interessant om meer over de cultuur van Laos te leren. Ik wist eigenlijk niet dat Laos ook zo hevig gebombardeerd is tijdens de Vietnam oorlog. Op de middelbare school was de Vietnam oorlog mijn eindonderwerp tijdens de examens, maar ik kan me niet herinneren dat Laos hierin naar voren kwam. ‘s Avonds ben ik met een kamergenootje uit Israel wat gaan eten en opnieuw naar de avondmarkt geweest.
Op zondag onmoette ik mijn kamergenootje Alyssa (Amerikaans) en we besloten om samen naar de triomfboog van Vientiane en het buddhapark te gaan, wat zo’n uurtje rijden van Vientiane ligt. De triomfboog van Vietniane lijkt op de Arc de Triomph in Parijs en uit de beschrijving bleek dat het een soort replica voor moet stellen. Van de meiden had ik vernomen dat je voor zo’n 8 euro heen en weer kunt met een tuktuk naar het buddhapark, maar dat het zo’n 1 a 2 euro kost als je met de lokale bus gaat. Wij waren wel in voor een uitdaging, dus we pakten de lokale bus. Dit ging prima, totdat we bij de halte ‘friendship bridge’ kwamen en mensen tegen ons zeiden dat we er hier uit moesten. Eenmaal aangekomen bij de friendship bridge bleek dat dit een grensovergang is met Thailand. We wilden Laos nog niet verlaten! Dus zijn we maar langs de weg gaan lopen naar het buddhapark, wat nog zo’n 10km verderop was. Gelukkig kwamen we na 10 minuten de volgende bus tegen en konden we de buschauffeur ervan overtuigen om ons gratis mee te laten gaan op de rit. We waren zo blij toen we eindelijk bij het buddhapark waren aangekomen! Het buddhapark is een park ter grootte van een voetbalveld gevuld met allerlei verschillende buddha’s. Ik weet niet precies waarom het gebouwd is, maar het was erg bijzonder om er doorheen te lopen. Na de lunch wilden we wel weer terug, maar hoe zouden we dat aanpakken? We zijn maar begonnen met lopen en overwogen om te liften, maar na een kwartier zagen we gelukkig de bus die terugreed naar Vientiane. ‘s Avonds zijn we samen een hapje gaan eten en heb ik verder niet zoveel gedaan.
Op maandag vloog ik om 14.20 naar Hanoi, dus in de morgen heb ik ontbeten, mijn tassen gepakt en een beetje rondgehangen bij het hostel totdat de tuktuk me naar het vliegveld zou brengen. Het vliegveld is zo klein! Er zijn zo’n 12 check-in balies en 3 departure gates. Mijn vlucht had enigszins vertraging, maar de vlucht zelf was prima. Ik vloog met Lao Airlines en kreeg zelfs een snack aangeboden. De vlucht zelf duurde ruim een uur. Eenmaal aangekomen op de luchthaven van Hanoi ontmoette ik 3 Engelse en 2 Nederlandse meisjes en we besloten om een taxi te delen om de kosten te drukken. Ik had mijn hostel Hanoi Rocks al geboekt en dat was ook het hostel waar Louise verbleef. Eenmaal aangekomen in het hostel had ik Louise al gauw gevonden! Al was het maar 2 dagen dat ik haar niet gezien had, het was erg fijn om weer een bekend gezicht te zien! We zijn samen een hapje gaan eten en hebben onze tours geboekt: van woensdag tot en met donderdag zouden we naar Sapa gaan en van vrijdag tot en met zondag naar Halong Bay.
Op dinsdag zouden we om 19.30 opgehaald worden om met de bus naar Sapa te gaan. Overdag hebben we veel rondgelopen in Hanoi, thee en taart gedronken en gegeten aan het meer en fleeces gekocht. Sapa ligt in de bergen en het kan ‘s avonds flink afkoelen, dus we waren gewaarschuwd om te zorgen voor voldoende warme kleding. ‘s Avonds voor vertrek hebben we gegeten bij de #12 op Tripadvisor: Orchid. Om 19.30 was het dan zover, we werden opgehaald bij het hostel en naar de nachtbus gebracht. We zouden om 4 uur ‘s ochtends aankomen in Sapa, nog 2 uur kunnen slapen in de bus en om 6 uur opgehaald worden door onze hostess. De nachtbus zelf was best prima: in plaats van stoelen zijn er een soort ligbedden. Ik heb prima geslapen, totdat iemand KEIhard begon te snurken om 4 uur. Het was echt niet normaal, de halve bus werd er wakker van.
Om half 7 werden we opgehaald door onze hostess, aten we ontbijt bij het busstation en hadden we een uurtje de tijd om door Sapa rond te lopen. Tijdens het onbijt leerden we Sara, Arielle (Amerikaans) en Jochen (Duits) kennen en de rest van de tour zijn we steeds met zijn 5en gebleven. Om 9 uur begon onze tocht. We zouden zo’n 12km gaan trekken door, op en in de bergen. Ik heb echt respect voor de locals: met hun slippers en manden lopen zij gemakkelijk de steile hellingen op, terwijl ik met mijn nikes en daypack zoveel moeite had om grip te krijgen. Op sommige momenten was ik doodsbang om te vallen, maar gelukkig hielpen de lokale dames me zo hier en daar. We hadden prachtige uitzichen over de valleien en bergen. De trekking was erg leuk om te doen, ondanks dat het soms best pittig was. Na de lunch was het gelukkig minder steil. Rond 4 uur kwamen we aan bij de homestay waar we zouden slapen. Om 7 uur zou het diner zijn en we hadden 3 uur vrije tijd. We zijn met z’n 5en wat rond gaan lopen, maar waren allen ook wel erg moe, dus we hebben voornamelijk gezeten en gekletst. Ik heb geprobeerd te douchen, maar de straal was erg koud. Dan maar even gauw afspoelen en de volgende dag in Hanoi weer douchen. Het diner was erg lekker en erg veel! Ze hadden allerlei verschillende gerechtjes, dus je kon van alles wat eten. Na het eten was het tijd voor happy water (rijstwijn). Onze hostess Mao was echt hilarisch. Je verwacht vaak dat Aziatische mensen erg bescheiden zijn, maar Mao was veel directer en erg grappig. Ze bleef iedereen maar happy water bijschenken. Normaal water noemde ze sad water, haha. Ik ben die avond rond half 10 al gaan slapen. We hadden allen best een groot en comfortabel bed, dus dat was erg fijn.
Het ontbijt de volgende dag was wederom goed en veel! Rond 11 uur zijn we vertrokken met Mao richting het busstation. Deze dag hebben we door en over de rijstvelden van Sapa gelopen. Dit was erg leuk en bijzonder om te doen. Uiteraard kreeg ik het voor elkaar om 2 keer met mijn voet in de modder te zakken, maar gelukkig ben ik niet gevallen! Wederom liep Mao super gemakkelijk over de rijstvelden, terwijl wij allen moeite hadden met onze evenwicht te bewaren. Rond 4 uur vertrok onze bus weer richting Hanoi, waar we om half 11 ‘s avonds aankwamen. We hebben gauw wat (en veel!) gegeten, waarna we naar het hostel zijn gegaan. Omdat we naar Sapa gingen, hadden we alleen onze daypack bij ons en onze grote backpack bij de tourist agency gelaten. De agency zou ervoor zorgen dat onze backpack bij het hostel zou zijn die avond, maar dat was dus niet gebeurd. Daar stonden we dan om half 12: vies en zonder schone kleding. Toch maar gedoucht en gaan slapen, de volgende dag om kwart over 7 zouden onze backpacks er zijn en dat was maar goed ook: om 8 uur werden we opgehaald om naar Halong Bay te gaan.
Op vrijdag werden we dus opgehaald om naar Halong Bay te gaan. Na een busrit van bijna 4 uur kwamen we bij Halong Bay, maar het weer zag er niet goed uit. Het was uberhaupt nog maar afwachten of we de trip konden doen in verband met het mistige weer. Na een half uur wachten kregen we eindelijk groen licht en konden we aan boord gaan. We hebben geluncht op de boot en daarna een stuk gevaren. In de middag hebben we gekayakt tussen de rotsen van Halong Bay, was een geweldige ervaring! ‘s Avonds hadden we diner op de boot en daarna was er een feest. We ontmoetten op de boot Eric en Julia (Duitsland). We hebben met z’n allen drankspelletjes gespeeld en veel gekletst. Om 11 uur viel ik om van de vermoeidheid en ben ik gaan slapen (we sliepen op de boot).
De volgende dag zijn we na het ontbijt overgestapt op een kleinere boot en was er gelegenheid om van rotsen te springen. Ik voelde me niet zo goed, dus ik heb dit overgeslagen. Louise heeft wel gesprongen, maar landde verkeerd. Ze heeft nog steeds pijnlijke ribben en een enorme blauwe plek…ben blij dat ik niet gesprongen heb! Na het klifjumpen werden we naar Freedom Island (een prive eiland!) gebracht waar we de 2e nacht door zouden brengen. De middag hadden we voor onszelf en heb ik geslapen in een hangmat en het eiland verkend met Louise. We dachten dat we maar met 7 personen waren, maar later op de middag arriveerden zo’n 12 Vietnamezen. Ik vermoed dat dit vrienden zijn van de eigenaar van het eiland. We hebben met z’n allen beachvolleybal gespeeld en MAN wat zijn die Vietnamezen fanatiek zeg! Het was gewoon een vriendschappelijk potje, maar ze stonden te schreeuwen als bavianen en lachten elkaar uit als iemand de bal miste. Best grappig om te zien. ‘s Avonds hadden we een BBQ diner op het eiland (alleen de kippenkluiven kwamen van de BBQ), wat erg lekker was. Na het eten was er een bonfire op het strandje en hebben we gedanst met de Vietnamezen. Het was een erg leuke avond!
Op zondag zijn we op tijd opgestaan, hebben we ontbeten en was het tijd om het eiland te verlaten en om terug te gaan naar Hanoi. Om terug te gaan moesten we met de boot, overstappen op een andere boot, met de bus over Cat Ba island, met de boot naar een andere boot. Toen hadden we lunch op de boot waar we de eerste nacht hebben geslapen en moesten we met een kleinere boot naar de kust van Halong Bay. Rond 5 uur kwamen we aan in Hanoi en opnieuw hadden Louise en ik gedoe met het hostel. Ik had de boeking gemaakt voor ons samen om in een dorm te slapen, maar op de een of andere manier hadden ze ons in verschillende dorms geplaatst. Na een aantal minuten hadden ze ons gelukkig in dezelfde dorm geplaatst. ‘s Avonds zijn we een hapje gaan eten met Eric, Julia en Silvia (Spaans meisje van de cruise) en zijn Eric, Julia, Louise en ik nog een drankje gaan doen, maar we waren allen best moe dus we zijn op tijd gaan slapen.
Gisteren (maandag) zijn Louise en ik verhuisd naar een ander hostel waar we een kamer delen. Leek ons wel even fijn. In de ochtend zijn we gaan ontbijten en hebben we onze reisplannen voor Vietnam gemaakt. Louise heeft de rest van de dag voor zichzelf genomen om een beetje bij te komen van haar verwondingen en ik ben samen met Eric en Julia naar het prison museum en vrouwen museum geweest. Beiden waren erg interessant! Het prison museum was vroeger een echte gevangenis, gebouwd door de Fransen en later in de Vietnam oorlog gebruikt door de communisten. De gevangenis was echt vreselijk en vaak veel te overbevolkt. Het moet ellendig geweest zijn om daar opgesloten te hebben gezeten. Het vrouwen museum beschreef de rol van de vrouw in de Vietnamese cultuur (huwelijk, gezin etc), mode en de rol van de vrouw in de Vietnam oorlog. ‘s Avonds zijn Eric, Julia en ik wat gaan eten en later voegde Louise zich bij ons en hebben we een drankje gedaan. Die avond hebben we afscheid genomen van Eric en Julia, zij gingen ‘s avonds met de bus naar Sapa. We waren rond 10en terug in het hostel en hebben een beetje gechilld. Oh, en ik ben bevriend geraakt met meneer Muis. Ik ging naar het toilet en toen ik doorspoelde, rende er een muis over de buis. Ik heb zo hard gegild en vond het niet helemaal fijn om in die kamer te slapen. Maarja, wat moet je anders. Hanoi is een grote stad gevuld met afval, dus erg verbazingwekkend is het niet.
Vanochtend hebben we ontbeten en rustig aan gedaan. Vanavond om 17.30 worden we opgehaald met de bus: ik ga naar Ninh Binh en Louise naar Hue. Dit is dus onze laatste dag samen en het afscheid gaat best lastig worden! We weten allebei dat het goed is om weer onze eigen weg te gaan, maar ik ben toch ook wel aan haar gehecht geraakt. Mijn globale route voor Vietnam vanaf hier is: Ninh Binh, Phang Nha (nationaal park), Hue, Danang, Hoi An, Nha Trang, Dalat, Mui Ne en Ho Chi Minh City. Vanaf daar ben ik van plan de bus naar Phnom Phen (Cambodja) te nemen, maar voorlopig heb ik nog 3 weken in Vietnam. Tot nu toe bevalt Vietnam me erg goed, dus ik ben benieuwd naar alle avonturen die nog gaan komen.
Veel liefs, Didi
-
22 Maart 2016 - 09:24
Janny:
Lieve Didi, wat fijn om te lezen dat het je allemaal zo goed afgaat,leuk dat je zoveel mensen tegenkomt, waar je dan leuke dagen mee beleefd, ook begrijpelijk, want dat zal ik ook hebben, dat afscheid nemen niet altijd even fijn en leuk is, wat zal jij na deze reis veel herinneringen hebben, zoveel gezien en beleefd, geweldig hoor, geniet er nog lekker van, dikke kus Janny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley