Bangkok adventures

Lieve lezers,

Wat vliegt de tijd voorbij! Het lijkt al zo lang geleden dat ik op Schiphol stond, terwijl dat pas 1 week geleden is. In mijn vorige blog was ik gebleven bij het vertrek vanuit Dubai naar Bangkok. Nadat ik 1.5 uur bepakt in de metro van het strand naar het vliegveld had gestaan kwam ik aan op het vliegveld van Dubai. Ik kon hier inchecken voor zowel mijn vlucht naar Doha als naar Bangkok en mijn bagage zou automatisch overgezet worden. Dat was maar goed ook, want er zat maar een uur tussen de landingstijd van mijn eerste vlucht en het vertrek van mijn tweede vlucht. In Nederland had ik op de Facebookgroep ‘Backpackers in Azië’ al gelezen dat een voorwaarde van het visum van 30 dagen voor Thailand is dat je een bewijs van vertrek uit het land moest hebben. In de groep stond echter ook dat hier zelden iemand naar vraagt….maar je raadt het al, toen ik wilde inchecken vroeg de vriendelijke meneer hierom, maar deze had ik niet (omdat ik nog niet weet wanneer en hoe ik naar Laos zou gaan). Hij zou even navragen bij zijn manager of ik mee mocht op de vluchten. Gek genoeg was ik toen totaal niet in paniek. Ik had zoiets van ‘we zien het wel’ en dat verbaasde me eigenlijk. Na een paar minuten kwam hij terug en moest ik een formulier invullen waarin ik verklaarde dat de vliegmaatschappij niet verantwoordelijk zou zijn als de immigratiedienst me uit zou zetten. Prima! Toen hij me eindelijk in ging checken vroeg hij of ik Facebook had. Eehh beetje gekke vraag, nieuwe procedure van controle en inchecken ofzo? Dus toen vertelde dat ik dat wel had, kreeg ik naast mijn boardingpassen een briefje met zijn naam, telefoonnummer en e-mail toegeschoven. Pas toen ik wegliep, snapte ik zijn intenties. Wat kan ik soms toch naïef zijn! Maarja dat verwacht je toch niet als je incheckt!

De overstap In Doha was rennen, vliegen en springen. Vooral omdat dat de gate 20 minuten voor vertrek sloot en het niet opschoot met uitstappen uit het eerste vliegtuig. Ik had zo’n 25 minuten om van het ene naar het andere vliegtuig te komen. Gelukkig had Qatar airways me een kaartje met fast transfer gegeven zodat het personeel zag dat ik snel moest overstappen. Eenmaal in het vliegtuig stond ik versteld van de luxe en grootte! Een vliegtuig met 2 verdiepingen, 10 stoelen op een rij, met ieder een eigen tv en een overvloed aan eten en drinken, heerlijk! De vlucht duurde 6.5 uur en ik heb een film gekeken en geprobeerd te slapen, want ik zou om 6.35 aankomen in Bangkok.

Eenmaal gearriveerd in Bangkok, werden we gevraagd een immigratieformulier in te vullen welke bestond uit een arrival en departure deel. ‘Shiiiiiiit, nu ga je het krijgen’, dacht ik. Ik had gewoon ingevuld wat ik wist en dat bleek voldoende te zijn. Gelukkig! Toen moest ik bedenken hoe ik van het vliegveld naar mijn hostel zou gaan. Vanaf het vliegveld de trein naar het centrum gepakt en vanaf daar wilde ik de taxi pakken, maar dat lukte niet. Toen maar een tuktuk voor 300 baht (7.5euro) gepakt. Toen hij me afgezet had, was het opeens 350 baht. Ik was te moe om te discussiëren en heb maar gewoon betaald. Ik moet wel echt beter leren onderhandelen!
Aangekomen op het hostel om 9.30 mocht ik nog niet inchecken tot 14.00. Gelukkig mocht ik wel alvast gebruik maken van de wifi, zodat ik het thuisfront kon vertellen dat ik veilig aangekomen was. Daarna ben ik naar de Golden Mountain gegaan, welke vlak naast het hostel zit. Dit was leuk en mooi om te zien. Daarna ben ik in de lobby van het hostel gaan zitten totdat ik om 1 uur in mocht checken. Ik voelde me echt beroerd: moe en misselijk dus heb de rest van de dag op mijn kamer gezeten: series gekeken en geslapen. Wel had ik toen kennis gemaakt met Charlotte, een meisje uit Engeland. Het was wel fijn om even met iemand te praten.

Donderdag voelde ik me stukken beter! Ik heb ontbeten met verse ananas die ze op straat verkopen. Zo lekker! Een stuk smaakvoller dan de ananassen in Nederland! Daarna heb ik Wat Pho en Wat Aruba bezocht. Wat Pho is een tempel met onder andere een enorme gouden liggende buddha. Ik geloof dat ik door een monnik gezegend ben! Veel toeristen stonden in de rij voor 2 monniken, waarbij een van de monniken door middel van takken besprenkeld door water op je hoofd en schouders sloeg en je 2 amuletten gaf en de andere je een rood armbandje gaf. Waarom niet! Om bij Wat Arun te komen, moest ik met een bootje de rivier oversteken. Was ook leuk om gedaan te hebben! Toen ik ’s middags terug kwam in het hostel ontmoette ik Miriam, een meisje uit Duitsland. ’s Avonds zijn we samen streedfood gaan eten: pork satey en noodlessoup. Mmm dat smaakte goed!

De dag erna zijn we samen naar het Nationale museum gegaan. Was tof om wat meer te zien van de Thaise geschiedenis en cultuur. Ook zijn we naar Khao San Road (de toeristenstraat van Bangkok) gegaan. Hier hebben we de Pad-thai geproefd en gedronken uit een verse kokosnoot. Man, dat is lekker! Mijn eerste heb ik geproefd in Dubai, maar ik kan er elke dag wel een drinken! ’s Avonds heb ik weer streetfood gegeten met Miriam en hebben we Francianna, een meisje uit Brazilië ontmoet.

Vandaag heb ik de fietstour van Co van Kessel gedaan. Dit was echt heel leuk! De tour laat het ‘echte’ Bangkok met de normale Thai zien. We zijn door markten gelopen en door super smalle straatjes gefietst! Super leuk. Toen ik net terug kwam van de tour, had Francianna een briefje met een armbandje voor mijn verjaardag achter gelaten, zo ontzettend lief! Terwijl ik dit schrijf wacht ik op Miriam. We gaan zo treinkaartjes kopen voor de reis naar Ayutthaya en Chiang Mai. Ook gaan we taart eten voor mijn verjaardag! Zoals jullie misschien wel weten vind ik dat het belangrijkste op mijn verjaardag, haha. Vanavond ga ik wat drinken met Lotte (van de VU), die inmiddels ook in Bangkok is. Super leuk! Morgen hoop ik de trein naar Ayutthaya te pakken.

Tot zover mijn Bangkok avonturen. Tot snel! Liefs