South of Vietnam

Lieve lezers,

Mijn laatste blog schreef ik vanuit Hoi An, maar inmiddels ben ik al op mijn laatste bestemming: Ho Chi Minh City. De afgelopen week heb ik flink wat kilometers afgelegd. Laat ik beginnen bij het begin. 

Op zondag namen Marije en ik afscheid van Iris en Anouk en vertrokken wij om 6 uur ‘s middags met de nachtbus naar Nha Thrang. Dit is de badplaats van Vietnam en voornamelijk Russische toeristen komen hier graag. Dit was voor ons een van de redenen om Nha Thrang te skippen.

We kwamen hier om half 6 ‘s ochtends (maandag) aan en moesten 2 uur wachten totdat de volgende bus naar Dalat zou vertrekken. Tijdens deze 2 uur merkten we dat we de juiste keuze hadden gemaakt om Nha Thrang over te slaan: veel hoge gebouwen met hotels en resorts aan het strand. De tweede bus vertrok om half 8 ‘s ochtends en om 1 uur ‘s middags kwamen we in Dalat aan. Ons hostel bleek op loopafstand van het busstation te zitten, dus dat was fijn! Eenmaal aangekomen bij het hostel hadden we al gauw de canyoning tour voor dinsdag geboekt. Maandagmiddag zijn we door de stad gelopen en hebben we het ‘Crazy House’ bezocht. Het is een soort park met 1 huis en 4 boomhutten die allemaal verbonden zijn aan elkaar door weelderige trappen. Het deed me denken aan een kruising tussen de Efteling en de huizen van Gaudi (Casa Batlo en Casa Pedrera). Voor een impressie zou je ‘crazy house dalat’ eens moeten Googlen! ‘s Avonds aten we mee met het family dinner die de eigenaar van de homestay elke avond organiseert. We hebben heerlijk gegeten en vele verschillende gerechten geproefd.

Op dinsdag werden we om half 10 opgehaald om te gaan canyoningen. Na 15 minuutjes rijden, kwamen we aan bij het park en kregen we een wetsuit, reddingsvest, helm en gear. Toen hebben we eerst op een helling geoefend hoe we moesten abseilen, waarna het echte werk begon! We hebben van 2 rotsen geabseild: een van 15 meter en een van 20 meter. Ook hebben we ons door de rivier laten drijven naar de lunchplaats en zijn we door de watervallen gegleden. De tourguide zei ‘be like a noodle’, waarmee hij bedoelde dat je je soepel met de stroming mee moest laten gaan. Na de lunch zouden we van een waterval gaan abseilen. Super cool! Helaas begon het na de lunch kei en kei hard te regenen en onweren. Aangezien we bij water en midden in een bos waren, voelde ik me er niet geheel gerust op om van een 25 meter hoge waterval te abseilen, maar ik heb het wel gedaan! Op het laatst verloor ik mijn grip door de hevige stroming van het water, maar gelukkig was ik dubbel gezekerd en ben ik redelijk ‘zacht’ geland in het water vanaf 4 meter. Ik was alleen wel erg geschrokken, dus het cliff jumpen (7meter) wat erna volgde heb ik niet gedaan. Marije en ik hebben wel een super toffe dag gehad en ik ben trots op ons dat we het gedaan hebben! ‘s Avonds hebben we weer het family dinner gegeten en zijn we nog naar een bar geweest dat ‘ 100 roofs’ heet. De ingang is een soort doolhof met allerlei soorten trappetjes en gangetjes en als je eindelijk boven bent, heb je de bar gevonden. We hebben een drankje gedaan en zijn vrij vroeg gaan slapen, de volgende dag zou de bus namelijk om 7 uur ‘s ochtends vertrekken naar Mui Ne.

Woensdag werden we dus om 7 uur ‘s ochtends opgehaald en rond half 1 kwamen we aan bij ons hostel (met zwembad!) in Mui Ne. Om 13.20 zou er een tour door de duinen zijn en we besloten om deze maar gelijk te doen. We zijn naar de fairy stream (wit met rode rotsen met een stroming ernaast) geweest, we zijn langs de kustlijn van Mui Ne gereden en zagen honderden vissersbootjes in de haven liggen, we hebben quad gereden door de witte duinen en we hebben de zonsondergang gezien vanaf de rode duinen. Het was zo gek om een soort woestijn te zien! ‘s Avonds hebben we een hapje gegeten in het hostel en zijn we vroeg gaan slapen, we waren bekaf van de busrit en de tour!

Donderdag besloten we om lekker een zwembad dagje te houden. En wauw wat was het warm! Ik heb voornamelijk in de schaduw gelegen en me 2 keer volledig ingesmeerd en toch was ik wat rood. Was wel echt heerlijk om een dagje te zonnen! Ik kwam deze dag ook een meisje tegen die ik in Vientiane in Laos had ontmoet, hoe grappig is dat! ‘s Avonds zijn met met zijn 10en (dormgenootjes) uit eten geweest, waarna we nog naar een bar met livemuziek zijn geweest. Erg gezellig!

Vrijdag vertrokken we om 13.00 met de bus naar Ho Chi Minh City, waar we rond 18.30 aankwamen. Die avond heb ik voor het eerst in 2 maanden McDonald’s gegeten! Marije en ik waren als kinderen zo blij met onze Mac maaltijd, haha. Ho Chi Minh City is de enige stad in Vietnam die een McDonald’s heeft, dus daar moesten we natuurlijk wel even misbruik van maken! ‘s Avonds werd er een pubcrawl georganiseerd door het hostel waar we verblijven en we besloten om hieraan deel te nemen. In totaal hebben we 4 kroegen bezocht en hebben we veel mensen ontmoet. Het was erg gezellig, maar we waren pas om 3 uur ‘s ochtends thuis en de volgende dag moesten we om 7 uur al op om de Cu Chi tunnels te bezoeken. Kort nachtje dus, haha.

Gisteren (zaterdag) hebben we de Cu Chi tunnels bezocht. De tour was erg interessant, deze werd namelijk gegeven door een Vietnamees die voor Amerika vocht. Hierdoor kregen we het verhaal van de oorlog ook van de andere kant te horen. Nadat Vietnam herenigd was, werden de Vietnamezen die met de Amerikanen vochten als ‘ American puppets’ en een soort landverraders gezien. Ik denk dat het voor de oude generatie nog steeds speelt, maar dat de jonge generatie van mijn leeftijd hier niet zo bij stil staat. Het waren voornamelijk de persoonlijke anecdotes van de veteran die me erg raakten.De tunnels zelf waren maar 1.30 meter hoog en vrij smal. Ik heb geen last van claustrofobie, maar ik ben er na de eerste exit (na 30m) uitgegaan. Er bekroop me een heel naar gevoel toen ik in de tunnel zat. De tunnel was in totaal 120 meter lang. Rond 3 uur ‘s middags waren we terug van de tour, totaal afgemat. Het was overdag namelijk zo’n 35 graden en we waren brak van de avond daarvoor. We besloten om een powernap te houden. Om half 8 hadden we afgesproken met Iris en Anouk (die we in Phong Nha hadden ontmoet en mee samen hebben gereisd naar Hue en Hoi An). Het was een fijn wederzien! We hebben bij de Street Food Market gegeten. Dit is een soort hal met allerlei verschillende eettentjes, vergelijkbaar met de Foodhallen in Nederland. Na het eten zijn we naar een rooftopbar gegaan en hebben we een cocktail gedronken op de 52e verdieping. Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht over de stad. Na de rooftopbar zijn we nog naar de uitgaansstraat geweest en hebben we een drankje gedaan, waarna we lekker zijn gaan slapen.

Zo’n 10 minuten geleden is Marije vertrokken, zij vliegt vanmiddag naar Phu Quoc (eiland van Vietnam) en ik blijf nog in HCMC tot dinsdag. Morgen ga ik een dagtour naar de Mekong Delta doen en dinsdag vertrek ik naar Cambodja. Hier zal ik zo’n 2 weken blijven, ik vlieg op 26 april namelijk naar Bangkok. Vanmiddag wil ik naar een shopping mall en naar het war museum. Vanavond ga ik met Anouk en Iris nog een hapje eten, zij vertrekken morgen naar Sri Lanka.

Best gek om afscheid te nemen van die meiden, we hebben toch een lange tijd samen gereisd! Ben wel erg benieuwd naar wat Cambodja te bieden heeft.:)

Veel liefs, Didi