De oversteek naar Laos

Lieve lezers,

Ik heb al een tijdje niet geschreven, dus dat betekent een extra lange blog! Zijn jullie er klaar voor? ;)

In mijn laatste blog eindigde ik dat ik een Nederlands meisje op de kamer ontmoet had, Roos. We bleken het goed met elkaar te kunnen vinden en besloten om de volgende dag samen te lunchen. Roos had de volgende ochtend eerst een yogales genomen met Esther. Esther en Ineke hadden elkaar in Chiang Mai ontmoet. Uiteindelijk zijn we met z’n vieren gaan lunchen en dat bleek best een succes! We hebben alle vier iets met communicatie gestudeerd en zijn alle 4 badjassen chicks die alleen reizen! Na de lunch besloten we om voetscrubs en een massage te nemen. ’s Avonds besloten we ook met z’n 4en een hapje te eten en over de avond markt te lopen. We hoorden dat er een awesome reggae fullmoon party was dus dat leek ons wel wat. Na bijna een half uur lopen (wij waren ook de enige die liepen, de rest kwam met tuktuks of op scooters) kwamen we aan op het feest. Nou, zo geweldig was het dus niet en je moest er entree voor betalen, dus we besloten om maar terug te gaan naar het hostel. Op straat kwamen we 2 Nederlandse jongens tegen die ik ontmoet had in Ayutthaya en met zijn allen hebben we toen nog wat gedronken bij het hostel.

De volgende dag (woensdag) hebben Roos en ik een scooter gehuurd en zijn hebben we de omgeving van Pai verkend. We zijn eerst naar een grote witte buddha geweest die op de berg bij Pai lag. Het was best een klim! Uiteraard besloten wij deze klim te wagen om 12 uur s middags in de brandende zon. Oeps, niet zo handig! Het uitzicht vanaf de berg was wel erg mooi. Hierna zijn we terug gegaan naar het dorpje van Pai om te lunchen, waarna we naar de watervallen zijn gegaan. Nouja, watervalletje. Door de droogte was er slechts een kleine stroom water, maar toch was het leuk om er geweest te zijn. Na de waterval zijn we door gereden naar de Pai Canyon vanwaar je een goed uitzicht had op de zonsondergang. We waren al rond 5 uur ’s middags bij de Canyon, terwijl de zon pas rond kwart over 6 onder zou gaan. In de tussentijd hebben we wat rondgelopen, foto’s gemaakt en een mooie plek uitgezocht voor de zonsondergang. De zonsondergang was echt heel mooi en ik heb ervan genoten, maar daarna wilden we gauw terug naar het hostel, omdat we liever niet in het donker op de weg wilden rijden. De wegen zijn op zich wel oké, maar ik heb zoveel Backpackers gezien met verwondingen! Gelukkig zijn wij er zonder schrammen vanaf gekomen! ’s Avonds merkten we dat we best veel gedaan en geklommen hadden, dus hebben we een rustig avondje gehouden.

Donderdag wilden we een dagje naar het zwembad, maar helaas…het was bewolkt en het spetterde. We zijn maar lekker gaan ontbijten, hebben een massage genomen en hebben thee gedronken en gekletst. Was ook een prima tijdsbesteding! ’s Avonds was mijn laatste avond in Pai en zijn Roos en ik uit eten geweest in een heel leuk tentje. Daarna zijn we naar de Edivle Jazz geweest, een tentje met live muziek. Het sloot helaas al om half 11, dus daarna zijn we naar een bar geweest waar live reggae muziek was. Bij de Pai Canyon hadden we Thok, een jongen uit Amerika, ontmoet en we hadden afgesproken hem te ontmoeten bij de reggae bar. Hij had ook weer 2 vriendinnen meegenomen en om 12 uur hebben we zijn verjaardag gevierd. De reggae bar was erg gezellig en sfeervol en Roos en ik hebben lekker gedanst. Rond half 1 was het afgelopen en zijn we lekker naar het hostel gegaan.

Vrijdag hebben we lekker uitgeslapen en wilden we naar het zwembad gaan, maar helaas liet het weer dit nog steeds niet toe. Ik ben rond het hostel blijven hangen tot 17.00 en heb toen afscheid genomen van Roos. Voelde best gek en verdrietig! Maar wie weet zien we elkaar nog in Laos.  Daarna heb ik gauw wat gegeten en ben ik naar het busstation gegaan. Om 18.15 vertrok de minivan richting Chiang Khong (plaatsje in het Noorden van Thailand aan de grens met Laos). Om 1.30 kwamen we aan bij het guesthouse en zijn we gaan slapen. Het guesthouse was vreselijk: koud, amper stromend water en schijnschoon.

Na amper 5 uur slaap, stonden we om 7 uur weer klaar voor het ontbijt op zaterdag. Hierna werden we met een busje naar de grensovergang gebracht. Het regelen van de visa ging erg apart: je moest je paspoort samen met wat formulieren inleveren, waarna ze 1 voor 1 een naam riepen en je moest betalen en je paspoort terug kreeg. Stel je voor dat je daar met 60 man staat…dat duurde dus vrij lang. Na de grensovergang werden we met een bus naar de boten gebracht. In de bus had ik 2 Deense meisjes, Pernille en Matilde, ontmoet met wie ik de boot opging. De boottocht duurde 2 dagen en elke dag ongeveer 7 uur. De overnachting tussen de 2 boottochten moest je zelf regelen en ik had van tevoren een kamer voor mij alleen geboekt. Leek me wel een keertje fijn! En dat was het ook, maar ook wel stil. ’s Avonds heb ik met Pernille en Matilde gegeten bij een Indiaas restaurantje.

Zondag stonden we om 7 uur alweer klaar om de boot op te gaan om goede plekjes te bemachtigen. Op de boot ontmoette we ook 2 Canadese meisjes, een Engels stel en een trip vrienden uit Engeland en Nederland. Dat maakte de bootreis ook wel erg gezellig. We kwamen om 16.00 aan bij Luang Prabang, maar dan wel 5km buiten het centrum! Geen van ons had zin om te lopen met die hitte, dus hebben we een taxi met z’n 10en genomen naar onze hostels. In de taxi Facebook uitgewisseld, want ’s avonds zouden we samen wat gaan eten en drinken. Wonderbaarlijk genoeg jassen we elkaar in een mum van tijd gevonden op de afgesproken plek. We hebben wat gegeten en zijn toen naar Utopia (een soort buitenbar) geweest. Helaas was dit om 11.30 afgelopen, maar iedereen ging naar een bowling toe. Wij zijn ook maar gegaan; was echt een van de meest bizarre dingen die ik heb meegemaakt. Van cocktails en dansen in Utopia naar mensen die dronken zijn en bowlen. Wij hebben uiteraard ook een potje gespeeld en ik was niet eens laatste! Winning, haha. Daarna zijn we allemaal naar onze hostels gegaan.

Vanochtend heb ik eerst wat uitgeslapen en heb toen de omgeving verkend. Heb de heuvel in Luang Prabang beklommen en ontbeten met een bagel. Er zijn hier nog veel Franse invloeden terug te zien, bijvoorbeeld in het eten en in de taal. Straks ga ik met de 2 Deense en 2 Canadese meisjes naar de avondmarkt en gaan we de zonsondergang bekijken.

Mijn plannen voor de komende dagen liggen nog open, dus daar kom ik in mijn volgende blog op terug! Wel staat vast dat ik op 14 maart vanaf Vientane naar Hanoi in Vietnam vlieg, dus ik heb zo’n 2 weken in Laos!

Veel liefs